ساخت حسگرهای الکتروشیمیایی اصلاح شده با استفاده از معرف های اصلاحگر جهت اندازه گیری مقادیر بسیار کم نقره و تالیم

چکیده در قسمت اول کار تحقیقاتی حاضر، یک الکترود خمیر کربن جدید اصلاح شده با لیگاند سنتزی n-(4-{4-[(آنیلینوکربوتیول)آمینو]بنزیل}فنیل)n--فنیل تیواوره، که یک عامل کیلیت دهنده با یون نقره است، تشریح می شود. رفتار الکتروشیمیایی یون های نقره در سطح الکترود خمیر کربن اصلاح شده، بررسی شد. همچنین تأثیر متغیرهایی مانند پتانسیل کاهش، زمان احیاء و انباشتگی، ph محلول و نوع محیط عریان سازی به وسیله ی ولتامتری عریان سازی آندی پالس تفاضلی بررسی شد. بهترین نتایج تحت شرایط بهینه بدین صورت بدست آمد: زمان انباشتگی 300 ثانیه، پتانسیل احیاء 9/0- ولت، سرعت اسکن mv s-130 و محیط عاری سازی 2/0 مولار hcl، پاسخ های الکتروشیمیایی نشان دادند که این روش قابلیت بکارگیری به عنوان روشی مناسب جهت اندازه گیری یون های نقره در غلظت های کم را دارا می باشد. تحت شرایط بهینه، یک دامنه خطی برابر با 5/0 تا 0/270 نانوگرم بر میلی لیتر و حد تشخیص برابر با 079/0 نانو گرم بر میلی لیتر بدست آمد. همچنین این حسگر، تکرار پذیری بسیار خوبی دارد. مقدار انحراف استاندارد نسبی برای هفت اندازه گیری، مقدار 4/2± درصد بدست آمد. این روش با موفقیت برای اندازه گیری نقره در نمونه های آبی و فیلم فتوگرافی اشعه ایکس به کار برده شد. در قسمت دوم، یک روش ولتامتری با انتخاب پذیری بالا برای تعیین تالیم با استفاده از لیگاند دی سیکلو هگزیل 18-کراون-6، به عنوان یک عامل کلیت ساز، معرفی شد. این روش الکتروشیمیایی بر اساس انباشتگی مدار بسته یون های تالیم بر روی الکترود خمیر کربن اصلاح شده با کراون اتر و سپس اندازه گیری آن ها، به وسیله ولتامتری عریان سازی پالس تفاضلی می باشد. تحت شرایط بهینه، پاسخ الکترود در محدوده 0/250-0/3 نانوگرم بر میلی لیتر خطی می باشد. حد تشخیص روش نیز 86/0 نانوگرم بر میلی لیتر بدست آمد. این روش برای تعیین تالیم در نمونه های آبی و مو به کار برده شد.